Cambodja & Thailand

We zijn ondertussen alweer in Maleisië, dus tijd voor een update! Allereerst zullen we jullie een beetje op de hoogte brengen van onze avonturen in Cambodja.

Phnom Penh
Na een boottocht vanuit Vietnam zijn we 26 november met Rebecka en Hanna in Phnom Penh aangekomen. We hebben van veel reizigers gehoord dat ze de stad niet erg leuk vonden, maar wij hebben het hier ontzettend naar ons zin gehad. Wat een gezellige stad! 's Avonds worden er op de boulevard allerlei dansjes en toneelstukjes opgevoerd en hebben Hanna en ik even en dansje meegedaan :). De Nightmarket is hier ook ontzettend gezellig en hier hebben we heerlijk gegeten.
Ondanks de gezelligheid wilden we Phnom Penh vooral bezoeken om wat meer over de verschrikkelijke geschiedenis te leren. Tijdens het regime van de Khmer Rouge onder leiding van Pol Pot (1975-1979) zijn er officieel 2 miljoen mensen vermoord, omdat er veel graven nog niet gevonden of geopend zijn wordt dit aantal geschat op 3 miljoen mensen (dat was toen de helft van de bevolking). We hebben het Tuol Sleng Museum (ook wel bekend als S21) bezocht. Deze oude school is tijdens het Pol Pot regime als gevangenis gebruikt. Van de 20.000 mensen die hier naartoe zijn gebracht, hebben maar 7 personen het overleefd! In het museum hebben we een rondleiding met een gids gedaan. Onze gids heeft de oorlog meegemaakt en hij raakt zelf af en toe geëmotioneerd. Wij kunnen het zelf ook bijna niet droog houden, wat een gruwelijke geschiedenis! Aan het eind van de rondleiding hebben we zelfs één van de overlevenden kunnen ontmoeten. Hij komt vrolijk en gelukkig over, maar in zijn ogen is het verdriet nog duidelijk te zien.
Na het museum zijn we naar de Killing Fielda gegaan. In het Tuol Sleng Museum werden zelden mensen vermoord, er stierven wel gevangen door martelingen, ziekte of honger, maar het vermoorden gebeurde op de Killing Fields. Op deze plek werden de gevangen op gruwelijke wijze vermoord en begraven in massagraven. Het vreemde is dat het rondlopen op de Killing Fields onzettend vredig aanvoelt. Dat geeft een gemengd gevoel, maar misschien is het juist wel mooi om zo de doden te herdenken.
Gelukkig hebben we in Phnom Penh ook leuke dingen gedaan. We hebben een leuke markt bezocht, het Nationaal Museum bezocht en we zijn naar het Royal Palace gegaan. Hier zijn ontzettend mooie tempels, Khmer Rouge stijl is weer heel anders dan de tempels die we in China en Vietnam hebben gezien.

Siem Reap
Na Phnom Penh zijn we naar Siem Reap gegaan. Helaas werd Jasper hier heel erg ziek en heeft hij eigenlijk alleen maar in bed gelegen en op het toilet gezeten.
Ik moest dus in m'n eentje de stad gaan verkennen. Gelukkig is Siem Reap heel gezellig en kwam ik algauw een bekende tegen, namelijk Arjen, die we hebben leren kennen in China en die we in Hanoi ook waren tegengekomen.
We wilden vooral naar Siem Reap om Ankor Wat te bezoeken en aangezien Jas nog te ziek was ben ik alleen gegaan. Om half 7 's ochtends zat ik op de fiets op weg naar de mooie tempels. Het waren inderdaad hele mooie tempels. Het zijn eigenlijk ruïnes die goed onderhouden zijn. Het deed me af en toe een beetje denken aan Jungle Book met de aapjes die daar rondliepen. Na een dagje hier rondfietsen kwam ik, ondanks 2 liter water en een hoedje op, een beetje oververhit terug. We hebben het dan ook erg warm gehad in Cambodja! Tijd om afscheid te nemen van Arjen en de anderen die we hebben ontmoet, we gaan naar Thailand!

Bangkok
We vonden het eigenlijk wel jammer om Cambodja al zo snel weer achter ons te laten. In Cambodja zijn de mensen onzettend vriendelijk! Daardoor kregen wij geen goede eerste indruk van Thailand. Vanaf de grens werden we met 140 km per uur en slecht rijgedrag naar Bangkok gebracht. Ik heb onderweg nog aan de chauffeur laten weten dat we levend aan wilden komen, maar daar had hij geen boodschap aan. Dat was wel even wennen. In Vietnam en Cambodja zijn ze veel voorzichtiger met toeristen.
Aan Bangkok moesten we ook erg wennen. Wat een grote stad en we misten vooral de vriendelijkheid van de bevolking. Het was wel een gezellige ontmoetingsplaats. We hebben hier voor de allerlaatste keer met Michiel en Bart afgesproken en we zijn Inge en Pieter (van de Trans Mongolië Express weer tegengekomen).
Helaas hebben we ook voor het eerste een 'tourist trap' gehad. We praten er liever niet over, want we kunnen nog steeds niet geloven dat we er in getrapt zijn haha ;). Het was de dag voordat de Koning zijn verjaardag zou vieren en volgens een man op straat (daar gaat het al fout) moesten we echt een boottocht gaan doen omdat vele tempeltjes langs het water een ceremonie zouden uitvoeren vanwege de 84ste verjaardag van de koning. Gelukkig zijn we goed in afdingen, maar toch was dit het meest nutteloze boottochtje ooit! Om onze stommiteit te vergeten hebben we wel een hele mooie tempel bezocht.

Kanchanaburi
Bangkok heeft ons hart nog niet kunnen stelen en dus zijn we naar Kanchanaburi gegaan. Hier wilden we graag de Bridge over River Kwai bezoeken en de dodenspoorlijn. Tijdens de 2e wereldoorlog lieten de Jappaners gevangen aan deze spoorlijn werken. Voornamelijk Amerikanen, Britten, Nederlanders en Australiërs hebben aan deze spoorlijn gewerkt. Eerst zijn we naar een klein museum gegaan om ons geheugen een beetje op te frissen en daarna zijn we naar de spoorlijn en de brug gegaan. Dit was eigenlijk een gigantische tegenvaller. Het is een echte toeristen trekpleister en er rijdt een treintje overheen met regenboog kleuren. We kregen daardoor niet het gevoel dat er een geschiedenis achter de brug zit.
De begraafplaats daarentegen was wel ontzettend mooi. Hier liggen bijna 7.000 mensen begraven, waarvan 1.800 Nederlanders.
We twijfelden of we de volgende dag Kanchanaburi weer zouden verlaten, maar gelukkig zijn we gebleven. De dag erna zijn we namelijk naar de Erawan 7 steps waterval gegaan. Het is een waterval met 7 'verdiepingen' en het was een mooie wandeling van 2 km omhoog. We konden hier ook zwemmen in ontzettend mooi helder water en we kregen hier gratis een Dr. Fish behandeling. In het water zitten allemaal visjes die de dode huidcellen van je voeten willen eten. Blijkbaar had ik genoeg dode huidcellen, want ze lieten me niet meer los :)
We zijn zelfs nog een nachtje in Kanchanaburi gebleven om naar Elephants World te gaan. Dit is een opvangcentrum voor oude en zieke olifanten. We hebben hier echt een geweldige dag gehad. We hebben de olifanten gevoerd, speciaal eten klaargemaakt voor de oude olifanten en als hoogtepunt mochten we ze wassen in het water. Daar zaten we dan op de grote knuffeldieren in het water en lekker schrobben maar! Jasper had een ondeugende olifant en werd er tot 3x toe vanaf gegooid. Na nog een voederronde mochten we samen op de nek van een olifant zitten om ze terug te brengen naar het bos. Wat een onvergetelijke dag! We zijn heel blij dat we dit gedaan hebben en hebben er heel veel van geleerd.

Kanchanaburi - Bangkok - Koh Phangan
Helaas moesten we weer ons leuke guesthouse aan de rivier verlaten en zijn we weer naar Bangkok gegaan. In Bangkok hebben we weer een mooie tempel bezocht, zijn we Inge en Pieter weer tegengekomen en zijn we met z'n vieren op de bus gestapt richting de eilanden. We werden op het prettige tijdstip van 03.00 uur 's ochtends in een haven afgezet en moesten 4 uur lang wachten voordat de boot zou vertrekken. Vele uren later kwamen we eindelijk aan op Koh Phangan!
We hadden hier een ontzettend mooi hutje op de rotsen en een geweldig privéstrand. Het was alleen rotweer! Geen zon, zee en strand dus voor ons. Toch hebben we hier even heerlijk kunnen uitrusten, hele leuke mensen ontmoet en een geweldige monstertruck gehuurd, beter bekend als de Yellow Beast! De Yellow Beast heeft ons ook naar een heel leuk feest gereden, de Full Moon Party! Dit was echt een heel leuk strandfeest met zo'n 10.000 man. Helemaal beschilderd met glow in the dark verf en fluoriserende broekjes zijn we naar het feest gegaan. Echt een heel leuk feest!

Koh Lipe
Na Koh Phangan was het de bedoeling om naar Maleisië te gaan, maar zoals wel vaker zijn we op het allerlaatste moment van gedachte veranderd. Vanaf Koh Phangan hadden we vervoer geregeld naar Hat Yai. Dit ligt vlakbij de grens met Maleisië. We hadden echter van Sergio (die we in China en Hanoi ontmoet hebben) begrepen dat hij op een mooi eilandje was, genaamd Koh Lipe. Tja, niet echt een optie voor ons aangezien ons visum voor Thailand bijna zou verlopen. Bij ons in de bus zaten echter nog 2 mensen die ook naar Koh Lipe zouden gaan. Wat een twijfel! Bij het uitstappen in Hat Yai wisten we nog steeds niet wat we moesten doen, totdat een man zei dat hij naar de grens van Maleisië wilde gaan om een nieuwe visumstempel van Thailand te gaan halen. Probleem opgelost! Met een taxi zijn we naar de grens gegaan. We zijn welgeteld 3 minuten in Maleisië geweest om gewoon weer Thailand in te lopen en de volgende dag waren we al op Koh Lipe.
Koh Lipe is echt een geweldig eiland. Het is een heel klein eiland, heeft één straat met leuke restaurantjes en winkeltjes en heeft vooral hele witte stranden en azuurblauwe zee! Echt een bounty paradijsje! :)
Op dit eiland is het niet zo druk en dat was te merken. We zijn naar een pre-Half Moon party gegaan en er waren welgeteld 10 personen, maar het was wel een leuk feestje!
Het hoogtepunt op Koh Lipe was naast het luieren op het strand toch wel het snorkelen. We hadden met een leuke groep een bootje gehuurd en zjjn naar een mooie snorkelplek gevaren. Na een schommelende tocht van 40 minuten heb ik eerst mijn ontbijt gedeeld met de vissen, maar daarna hebben we ontzettend mooi kunnen snorkelen. We hebben heel veel mooie vissen gezien, maar ook zeesterren, annemonen, koraal, zeekomkommers, zee-egels en nog meer vissen in alle kleuren van de regenboog! Op een onbewoond eilandje hebben we nog een tropische storm meegemaakt met harde wind en hoosbuien. Gelukkig had ik dit keer een pilletje tegen reisziekte ingenomen en konden we moe en voldaan terugvaren naar ons eilandje.
Na deze heerlijke 'vakantie' is het nu toch echt tijd voor Maleisië!

Foto's volgen binnenkort.