De treinreis..

Vrijdag 9 september begon onze treinreis. Met een aantal andere Nederlanders uit het hotel worden we naar de trein gebracht. Eenmaal in de trein blijken we onze coupe met een Russisch stel te delen die werkelijk geen woord Engels spreken en dat ook niet van plan zijn. Heel gezellig dus ;)
Het is even wennen, maar het slapen in de trein gaat eigenlijk best goed. We kopen op de 2e dag eten op het perron bij de babuschka's (moedertjes van Rusland). We voeren in de trein nog een hilarisch gesprek met wat Russische jongens die bijna geen Engels spreken, maar toch een gesprek proberen aan te knopen. Ze snappen maar niet wat wij in Rusland te zoeken hebben en vinden het ontzettend gevaarlijk dat we geen woord Russisch spreken. Daar hebben wij geen last van, want tot nu toe gaat alles prima. Uiteraard worden we op wodka getrakteerd, ook al is het pas 12.00 uur 's middags :)
Het landschap begint al behoorlijk te veranderen. We zagen in het begin voornamelijk bomen en af en toe wat krakkemikkige houten dorpjes en dat gaat langzaam over in weilanden en uitgestrekte landschappen. Het is hier al duidelijk herstel, want de meest prachtige hersftkleuren komen voorbij.

Novosibirsk
Op zondag 11 september komen we in Novosisbirsk aan en daar worden we opgewacht en naar onze homestay gebracht. De betekenis van het woord homestay dringt eigenlijk pas laat tot ons door. We stoppen bij een vervallen flatgebouw en worden daar opgewacht. We gaan ervan uit dat zij ons naar onze slaapplek zal brengen. We nemen de lift naar de 12e verdieping. Misschien moet ze thuis nog wat ophalen, of zou ze daar kamers verhuren? Niets is minder waar, pas op het moment dat we onze schoenen uit moeten trekken en ze onze slaapkamer aanwijst begrijpen we dat we gewoon in haar huis slapen. Nog erger, zij moet daardoor in haar woonkamer slapen. Het voelt een beetje vreemd aan, maar uiteindelijk is het ons goed bevallen. De vrouw en haar dochter spreken goed Engels en kunnen ons veel vertellen over Novosibirsk en het leven in Rusland.
Helaas is er niet heel veel te doen in Novosibirsk, gelukkig is het wel mooi weer. We hebben het operagebouw bezocht, de zeer kleine St. Nicholas Cathedral, een ander kerkje bezocht en wat door een park gewandeld. We willen nog een museum bezoeken, maar op maandag is het museum helaas dicht.
De 2e dag zijn we naar de dierentuin gegaan en wat een mooi groot park! Soms vinden we de dieren zielig, een aantal hebben kale hokken met tralies ervoor, een aantal dieren hebben juist weer mooie hokken. Gelukkig zien de dieren er gezond uit en zien we 2 mooie, witte Bengaalse tijgers!
In de avond is het alweer tijd om op de trein naar Irkutsk te stappen. Even is er lichte paniek. We worden om 21.00 uur opgehaald en volgens de mensen van onze homestay is onze vertrektijd in Novosibirsk tijd en niet in Moskou tijd (we zijn al flink wat tijdslijnen gepasseerd). Van het reisschema van onze reisorganisatie worden we ook niet wijzer, omdat daar ook niet consequent Moskou tijd wordt aangehouden.
Op het stationsbord verschijnt ons perronnummer maar niet, wat nu!? Jasper begint wat te stressen, hij wil echt niet in Novosibirsk achterblijven. De rollen zijn echt omgedraaid, want ik (Sabine) blijf redelijk rustig. De vertrektijden blijken gewoon in Moskou tijd te zijn, we waren dus gewoon een paar uur te vroeg naar het station gebracht!

Listvyanka & Irkutsk
Dit keer is het in de trein een gezellig boel! We delen de coupe met de Duitse Erik van 21 en met de Duitse Edda (rond de 60 denken we) ze spreken ook nog eens een woordje Russisch.
Tijdens een stop komen er ook weer een paar Nederlanders aan boord, waaronder het stel Jasper en Dieke waar we het goed mee kunnen vinden. Ondertussen wordt het landschap steeds mooier met mooigekleurde bomen en heuvellandschappen. Op het perron kopen we bij een Babuschka een gerookte vis, gewoon lekker met de handjes opeten, heerlijk!
Op donderdag 15 september komen we aan in Irkutsk en krijgen we gelijk een transfer naar het dorpje Listvyanka aan het Baikalmeer. Het lijkt net een groepsreis, want worden er met een grote groep Nederlanders naartoe gereden. In Listvyanka slapen we in een Bed & Breakfast en het is hier ijskoud, maar 2 graden!
Na flink wat kledinglagen aangetrokken te hebben gaan we het dorpje verkennen. Naast wat huisjes, restaurantjes en een kleine markt is hier eigenlijk niets te doen, maar na de lunch gaan we met Jasper en Dieke wandelen. Eerst in een leuk park bestaande uit bruggetjes, maar uiteindelijk vinden we een stoeltjeslift waarmee we omhoog gaan. Bovenaan komen we uit een een prachtig uitkijkpunt over het Baikalmeer, wat een uitzicht! Uiteindelijk was dit een hele leuke en originele wandeling, vooral omdat geen van de andere Nederlanders van het bestaan van de stoeltjeslift wist!
Nog even een schrik ome tje. In een huisje in het dorp zien we gewoon een beer in een kooi. Omzettend zielig! Gelukkig zijn we niet naar binnen gegaan.

De volgende dag worden we weer opgehaald en gaan we naar het Taltsi openlucht museum. Hier staan nagebouwde Siberische huizen van de middeleeuwen tot eind 19e eeuw.
Daarna rijden we naar Irkutsk. Daar komen we erachter dat we heel gezellig onze homestay delen met Jasper en Dieke. De eigenaresse van het apartementje woont er niet, dus we hebben het rijk voor ons alleen!
We wandelen wat over de Main Street, Main Square en over de markt. Daar doen we vast inkopen, want we moeten 's nachts de trein weer in. We willen een komkommer hebben en zien komkommers voor 10 roebel (ongeveer 2,5 eurocent). We blijken het helemaal verkeerd te begrijpen en krijgen een kilo komkommers voor 2,5 eurocent!
We mogen 's avonds heel even ons bedje in en om 03.00 uur weer opstaan om naar de trein te gaan.

Mongolie
Eerst weer een rustig dagje in de trein, we delen gezellig de coupe met Jasper en Dieke! De grensovergang naar Mongolie is wel heftig. We voelen ons een beetje gevangen die naar een strafkamp worden gebracht. Bij het uitrijden van Rusland moesten we 4 uur wachten! Onze paspoorten werden ingenomen en we moesten verplicht uitstappen. Na 2 uur mogen we er weer in. Er wordt gecontroleerd met drugshonden en onze coupe's worden gecontroleerd. Bij elke uitgang staan bewakers, de trein gaat maar niet rijden en de wc mag niet gebruikt worden. Jasper ( niet van Dieke, maar van Sabine) heeft een biertje gedronken en moet natuurlijk heel nodig plassen en doet dat uiteindelijk in een flesje!
Bij de Mongoolse grensovergang krijgen we weer een controle, maar de Mongoolse grenswachten zijn veel vriendelijker en na anderhalf uur kunnen we weer rijden.
Zondag 18 september komen we in Ulaan Baatar aan en worden we naar ons gerkamp gebracht in het Terelj nationaal park. Ook hier is het maar 2 graden! Het gerkamp oogt een beetje toeristisch met een hotel erbij, maar is toch echt primitief, want we hebben geen stroom en geen water!
We delen onze gertent met het stel Inge en Pieter en de jongens gaan gelukkig gelijk aan de slag met het houtkacheltje. De gertent is super, maar wat zijn er veel grote, zwarte spinnen!!
We hebben een geweldig uitzicht. We zien alleen maar mooi uitgestrekte vlakten ingesloten door heuvels en gebergten. Op de uitgestrekte vlakten lopen paarden, koeien, schapen, geiten en yakken rond.
We zijn met z'n vieren gaan paardrijden, ja.. zelfs Jasper heeft op een paardje gezeten. Er is een foto genomen, dus we hebben bewijs!
De volgende dag maken we metbde groep een mooie wandeling. We zijn goed ingepakt, want het is weer koud. Er is een koe voor een karretje gespannen waar onze rugzakjes op liggen en we beginnen aan een prachtige hiking. In het zonnetje wordt het vanzelf warmer, dus er gaan weer minstens 4 kledinglagen uit.
Aan het eind van de middag zijn we op bezoek geweest bij een nomaden familie. Het zijn moderne nomaden. Ze wonen in een gertent, veranderen 4 x per jaar van woonplek, leven van koeien, schapen en paarden, maar hebben bijvoorbeeld wel een televisie en koelkast. We mogen hier van alles proeven en het is niet eens zo vies, vooral de yoghurt is erg lekker. We leren veel over de leefwijze en tradities van de nomaden en ik mag zelfs nog even een koe melken!

De volgende dag gaan we naar Ulaan Baatar. We delen onze kamer met Inge en Pieter, maar slapen wel in een heerlijk 2 persoonsbed van 2 x 2 meter. We wandelen wat door de Main Street en komen Jasper en Dieke hier weer tegen. Daarna alleen nog maar lekker in het zonntetje gezeten op een terras, want de temperatuur is hier een stuk beter.
De 2e dag willen we het winterpaleis bezoeken. Na een uur wandelen door deze lelijke en stoffige stad, blijkt het paleis gesloten te zijn. Dat is balen!
Na de lunch een klooster bezocht en dit was toch wel mooi. Het ligt wel middenin een soort sloppenwijk en dit geeft toch een raar contrast met de grote warenhuizen vlak om de hoek.
Na weer een middagje in de zon op het terras (ongeveer 20 graden) is onze laatste dag voorbij en is het alweer bijna tijd voor ons laatste stukje met de trein naar Beijing.

We delen de trein met 2 Mongoolse mensen en gelukkig spreken ze een beetje Engels. Het uitzicht is niet meer zo spectaculair. We zien vooral de uitgedroogde vlakten van de Gobi woestijn.
De grensovergang naar China is goed verlopen. Eerst weer een controle bij de Mongoolse grens (ongeveer 2 uur). Daarna de stop bij de Chinese grens. Dit duurt 4 uur, dat is de minimale tijd, dus we zijn erg blij.
We worden een container in gereden en daar worden alle wagons losgekoppeld. We worden een paar keer hard heen en weer geschud, maar daar blijft het eigenlijk wel bij. Het onderstel van de trein moet veranderd worden en hier merken we eigenlijk niets van. We proberen in de gaten te houden wanneer de de lucht in gelift worden, maar ineens hangen we een stuk hoger zonder ook maar iets gevoeld te hebben en naar beneden precies hetzelfde.

Na 1 nachtje in de trein zijn we vanmiddag in Beijing aangekomen. In ons hostel staan computers, dus we kunnen van de week ook wel wat foto's op internet plaatsen!

Nu is het bijna bedtijd, want morgen gaan we naar de Chinese muur!